ارلن مایر یکی از کاربردی‌ترین وسایل در آزمایشگاه است. این وسیله اولین بار توسط یک شیمی‌دان آلمانی به نام امیل ارلن مایر در سال ۱۸۶۰ طراحی و به نام او نام‌گذاری شد. این وسیله دارای یک کف صاف، یک بدنه مخروطی و یک دهانه‌ی استوانه‌ای است و در حجم‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ظروف مخروطی از جنس شیشه های بوروسیلیکاتی یا پیرکس (مقاوم به حرارت) و همچنین مقاوم در برابر فعل و انفعالات شیمیایی با حجم های مختلف می باشد. اما یکسری از آنها از جنس پلی پروپیلن نیز می باشند که در موارد خاص مورد استفاده قرار می گیرند.

این ظروف می توانند ساده یا مدرج باشند. از نوع مدرج  ارلن مایرآن برای برداشتن حجم معینی از مایع یا تعیین تقریبی حجم مایع استفاده می شود و نوع ساده آن برای استفاده از کارهای گوناگون مانند گرم کردن مایعات، مخلوط کردن و حتی نگهداری مایعات و یا به عنوان جمع کننده محصول تقطیر در عمل تقطیر و یا جمع کننده مایع خارج شده از قیف جدا کننده در هنگام عمل استخراج نیز استفاده می شود. یکی دیگر از ویژگی های آن سرعت تبخیر مایع در آن بسیار کمتر از بشر بوده و بدون ترس بیرون ریختن محتوا ی آن می تواند چرخیده شود.http://ارلن مایر 1000 میلی /geneazma.com